Van alles en nog wat.
11 oktober 2011
Hallo lieve lezers,
Het is al weer een tijd geleden dat ik iets heb laten horen.
Na het overlijden van de vader van Harry en Jos hebben we het leven weer opgepakt. Onze zonen Ivo en Eric kwamen 24 juni aan op Changi. Heerlijk om ze nu hier in Singapore te ontvangen. Geweldig om te zien dat Eric het gelijk warm had en zijn trui uittrok. Heerlijk om de reacties van ze te horen over ons appartement, de gym het zwembad maar vooral het weer :). Een week later heeft Iris zich bij ons gevoegd en waren we voor eerst sinds een hele lange tijd weer met z'n vijven. Voor ons allemaal een heel mooie week met herinneringen ophalen van vroeger. Eric heeft heerlijk gekookt voor ons. Jos geniet nog na van zijn zalm in dillesaus en ik van de aardappelen uit de oven.(Nee Eric nog steeds zelf niet gemaakt :P wacht op jou :) ). Ivo heeft er voor gezorgd dat ik nu elke dag ook de gym gebruik en het zwembad. Verder zijn Ivo, Iris en Eric het nachtleven gaan verkennen wat ze goed beviel. Ze kwamen thuis als Jos bijna al weer naar zijn werk ging. Kortom een geweldige tijd met z'n allen.
Nadat de jongens weer waren vertrokken zijn Iris en ik nog heerlijk verder gegaan met genieten. Samen zijn we naar Kuala Lumpur geweest. Ook weer een hele belevenis. Anders dan Singapore. Nog meer aangestaard worden door de mensen. Veel mensen uit het Midden-Oosten. Dus veel boerka's. Dit leverde ook nog een gesprek op met 2 heren uit Dubai en een verhitte discussie. Erg interessant!!!
8 aug zijn Iris en ik naar Nederland vertrokken. Iris weer terug naar haar andere leven. 3 maanden reizen was voorbij en nu weer verder met solliciteren en werken. Ik heb weer wat bezoekjes afgelegd maar had helass erg veel pijn in mijn nek en schouder en arm. Jos kwam anderhalve weeek later en we zijn toen samen heerlijk 5 dagen naar Egmond aan zee geweest. Ja dat mis ik het strand en de zee. Dat is in Singapore niet zo geweldig.
Verder vond de tweeling van John en Ninske dat ze nog ter wereld moesten komen als Renieke er nog was. Dat was een heerlijke pleister op de pijn die ik nog steeds had ondanks de fysiotherapie. Wat een wonder is dat toch elke keer weer. Zo klein maar het gaat heel goed met ze heb ik van papa John gehoord.
Donderdag 1 september nog 1 keer met z'n 5 barbequen. Daar werd ik verrast met een ontzettend mooi familie fotoboek. Allemaal foto's vanaf het begin. Trouwfoto's, babyfoto's enzo. Geweldig mooi. Van ieder kind zat er ook nog een mooie brief in. Dit mooie boek ligt op tafel en elke dag kijk ik er wel even in. Wat een rijkdom.
Weer terug in Singapore gaat Jos weer werken en mag ik weer invallen op de Hollandse school. Verder ben ik nu tutor van een jongen van 16 jaar. Hij heeft bij les nodig in de nederlandse taal. Erg leuk om te doen.
Ook ben ik nog iemand aan het coachen. Dus lekker bezig. Ook Jos is nog steeds druk maar nog steeds met veel plezier.
De pijn in mijn nek schouder en arm bleef, gelukkig niet meer zo erg maar ik ben toch bij de neuroloog geweest. Dezelfde dag nog in de MRI en de volgende dag konden we de uitslag bekijken en dat was even schrikken. Mijn nek ligt aardig in puin. Links op 3 plaatsen hernia's en recht 1. Ongelofelijk!!! 5 minuten ff stil en toen zei ik ok dit houd ik mijn hele leven dus wat gaan we eraan doen. Fysiotherapie. Door de pijn waren mijn spieren in mijn nek zo verkrampt dus die moesten eerst weer los gemaakt worden. Details bespaar ik jullie maar op dit moment gaat het goed. Ben nu wel op zoek naar een fysiotherapeut die meer met sport je traint.
En voor je het weet woon je hier al bijna een jaar. Het gaat zo ontzettend vlug.
Voor de komende weken gaan we lekker door met werken en reizen en in december zijn we terug om even van de kou te genieten maar zeker van onze familie en vrienden.
Een warm knuffel,
Renieke
goed te lezen dat jullie weer alles op orde hebben in signapore en een leuke tijd hebben gehad met de kids. Shit van je nek, inderdaad blijven oefenen en bewegen, dan gaat het na verloop van tijd vanzelf weer beter. Hier gaat alles goed, met de kids, zijn inmiddels 3360 en 3380 gram, dus groeien als kool. Nachten zijn zwaar, erg gebroken, maar we doen het met veel liefde en plezier, want ze zijn zo lief en teder. Volgende week weer aan het werk, dus dat zal doorbijten worden om fris en vrolijk weer om 8.00 achter het buro te zitten. 2 dagen nanny in huis moet onze redding worden. Jullie mooie boeken begint al echt wat leuks te worden met foto's, teksten en allerlei herinneringen uit het ziekenhuis,echt leuk voor nu en later!
Kolven is weer
Veel liefs uit Holland, ik zal eens kijken of ik je wat foto's kan mailen,
groet Ninske en John
wat was het lang geleden dat ik iets las over jullie avonturen in het verre! Leuk om weer een levendig verslag te krijgen waarbij ik me zo een voorstelling kan maken. Jammer van je hernia's: ik wist niet dat een mens zoveel in en aan de nek kon hebben:) Hoop dat er in december een kans komt je/jullie te ontmoeten: lijkt me hartstikke leuk!
Oja: wat een prachtige gezinsfoto! jullie stralen gewoon! groet
Els
Het is alweer een tijdje geleden, maar weer leuk om te horen hoe het met jullie gaat. Je hebt ook een lange gezellige brief hierboven geschreven. Dus daar ben ik eens goed voor gaan zitten. Ik lees dat het nog steeds goed met jullie gaat in Singapore en fijn voor je dat het werk op de school je goed bevalt.
Alleen balen van de pijn in je nek en schouder, dat is zeker even slikken. Heel goed van je dat je een fysiotherapeut zoekt die niet alleen massage geeft maar ook oefeningen met je doet. Ik blijf het elke keer ook in de fitness weer tegen komen dat mensen met nek- en schouderklachten en/of hernia in de nek beter gebaat zijn met ook een bepaalde hoeveelheid oefeningen doen. Rust roest is ook letterlijk zo.
Tip: Als je baantjes zwemt, wissel het op-de-buik-zwemmen dan zeer regelmatig af met zwemmen op je rug, dit in verband met de stand van je hoofd.
Verder gaat alles hier zijn gangetje, oh ja we hebben 2 weken geleden toen het nog mooi weer was met @Speranza tijdens de wijnfeesten in Groesbeek buiten gespeeld. Achteraf pas wijn gedronken hoor :) !!
Hoe gaat het met je Sax, speel je nog wel of zit hij veel in je saxkoffer of zit je daar misschien ook al in een orkest of big band? Zorg dat je nog "in shape" blijft voor als je terugkomt hoor.
Bij Carolien zijn we nu met 7 spelers; 6 saxen en 1 trompet, maar ik mis natuurlijk wel mijn vrolijke maatje. Liefs hier uit Malden.
Groetjes Daniëlle
Tot snel op skype!
Kus